Σε περίπτωση ολικής έλλειψης δοντιών η αντικατάσταση μπορεί να γίνει είτε με κινητές, είτε με ακίνητες επιεμφυτευματικές  προσθετικές εργασίας.

Ακίνητη σημαίνει ότι η εργασία επάνω στα εμφυτεύματα είναι κοχλιωμένη και μπορεί να αφαιρεθεί μόνο από τον ιατρό.

Κινητή σημαίνει πως η εργασία επάνω στα εμφυτεύματα, που αποκαλείται επένθετη οδοντοστοιχία, κουμπώνει μεν επί των εμφυτευμάτων, όμως μπορεί να αφαιρείται από τον ίδιο τον ασθενή, όποτε νιώσει την ανάγκη να το κάνει και να μπαίνει κατόπιν πάλι στη θέση της.

Οι ακίνητες εργασίες έχουν το πλεονέκτημα της άνεσης του ασθενούς και της αίσθησης ότι φοράνε κάτι παρόμοιο με τα φυσικά τους δόντια. Όμως για να λειτουργήσουν επαρκώς και μακροπρόθεσμα χρειάζεται να υπάρχει κόκκαλο  για να μπουν αρκετά εμφυτεύματα (τουλάχιστον 4 ή περισσότερα) και να είναι τοποθετημένα σε κατάλληλες θέσεις στην γνάθο.

Αντίθετα οι κινητές επένθετες οδοντοστοιχίες έχουν μια σειρά πλεονεκτημάτων:

• Μπορούν να λειτουργήσουν θαυμάσια με μικρότερο αριθμό εμφυτευμάτων.
• Μεταφέρουν μικρότερες δυνάμεις πάνω στα εμφυτεύματα, διότι η στήριξη τους γίνεται και από το οστούν των περιοχών των γνάθων που καλύπτονται από βλεννογόνο
• Επειδή αφαιρούνται, επιτρέπουν στον ασθενή να έχει πρόσβαση στα ούλα που περιβάλλουν τα εμφυτεύματα και να καθαρίζει την μικροβιακή πλάκα, η οποία αν δεν καθαρίζεται σχολαστικά , μπορεί με τον καιρό να οδηγήσει σε διάλυση του οστού που στηρίζει τα εμφυτεύματα, όπως ακριβώς συμβαίνει και γύρω από τα φυσικά δόντια με την περιοδοντίτιδα.
• Είναι αρκετά πιο οικονομικές από τις ακίνητες.